Rhea 


 

Jaren bleef me een visioen bij dat ik had toen ik net op Kreta was en op een avond mijn ogen sloot: ik zag het woord: REAS in Griekse letters, ik zag een mannenhoofd, een doordringend en ijzerscherp mannenhoofd precies voor mijn gezichtsveld, veel lijkende op een man die ik kende. Ook zag ik krantenartikelen in oud Griekse letters. Ik sprak amper Grieks en vroeg mijn omgeving wat het woord REAS betekende. Lang heb ik hier geen antwoord op gekregen. Totdat ik een aantal jaar later bij een vriendin in Athene aan de eettafel zat en haar vriend mij vertelde dat Rhea een Griekse Godin was:

 

RHEA, een Godin uit de Griekse mythologie en één van de Titanen. Dochter van Ouranos (hemel) en Gaia (aarde).

Rhea wordt ook wel gezien als de beschermgodin van de smeden. Met name op Kreta werd Rhea veel vereerd. Zij kreeg met haar echtgenoot en tevens broer Kronos de kinderen Hestia, Hera, Demeter, Poseidon, Hades en Zeus – allemaal bewoners van de godenberg Olympus. Haar zoon Zeus baarde zij op Kreta en lange tijd verbleef ze met hem op de berg Diktamos. 

Een gelukkig huwelijk had ze helaas met Kronos niet. Diens vader had hem verteld dat een van zijn kinderen hem zou onttronen en uit angst daarvoor at hij al zijn kinderen op. Rhea slaagde erin Zeus te sparen door haar man een in doeken gewikkelde steen te eten te geven. Kronos at de steen in de overtuiging dat het Zeus was maar die groeide verborgen in een grot op.